Bugün 12 Eylül 1980 tarihinin yıldönümü
Bundan esinlenerek yakın tarihimizdeki olayları, gelişmeleri kaleme almak istedim.
Kurtuluş savaşında ve Çanakkale savaşında cephede vatan savunmasında üniversiteli gençlerimiz ve akademik kadrolarımız vardı.
Tabiki vatan savunması mevzu olunca cephe gerisinde olunmazdı.
Ancak cephe gerisinde olanlar vardı.
Kimdi bunlar?
Dönmeler ve devşirmeler
Ülkeyi yönetecek kadrolar savaş meydanlarında kaybedilince, ülkeyi yönetecek kadrolar bunlara kaldı.
Türkiye'nin ikinci büyük kaybı, 12 Eylül öncesi Ülkücülerle, devrimcilerin kardeş kavgasıydı.
Emperyalizmin büyük oyunu ile kardeşi kardeşe düşürerek, bugün ülkeyi yönetecek kadroları o dönem de kaybettik.
Keşke diyalog kursalardı.
Birbirlerini anlamaya çalışsalardı bugün ülkemiz çok daha güzel yerlerde olurdu.
Tek kelimeyle ülkemize yazık oldu.
Bugün bariz şekilde görüyorum ki aynı dönemin insanları bir birileri ile diyalog kurabiliyorlar.
Üçüncü en büyük ülkemizin kaybı,
Cemaat yapılanmaları ile çocuklarımızı, gençlerimizi elimizden aldılar.
Tek tip insan yetiştirmek, toplumda sevgi dilinin kaybolmasına neden oldu.
Sosyal ilişkilerde insanlar birbirini anlamak yerine, ötekileştirme eğilimine gittiler.
Netice olarak, huzursuzluk, mutsuzluk bizi sarmalına aldı.
Çözümü nedir diye sorarsanız!
Adaletli yönetim, sevgi dilini kullanarak, birbirimizi anlamaya çalışmak.
Bunları başaramazsak bizi çok daha büyük toplumsal rahatsızlıklar bekliyor.
Temennim şu ki,
En kısa zaman diliminde mutlu ve huzurlu bir yaşantıya kavuşuruz.